Mijn allereerste Moederdag (zonder kindje)

Het is de tweede zondag van de maand Mei, Moederdag. Mijn eerste Moederdag. Ik weet niet zo goed wat ik met deze dag moet. 

Vier maanden geleden ben ik bevallen van ons dochtertje Isa, maar we moesten bij haar geboorte afscheid van haar nemen. Een intens groot verdriet.

Zij heeft mij moeder gemaakt maar sta nu met lege handen. Ik ben moeder geworden maar het voelt niet zo. Ik weet eigenlijk niet eens hoe je je zou kunnen voelen. 

Op deze feestdag worden moeders in het zonnetje gezet, verwend met een heerlijk ontbijt en krijgen zelfgemaakte knutsels. Ik niet. 

Ik heb de behoefte om ‘iets’ te doen, heb geen idee wat en besluit ik te gaan wandelen. 
Onderweg zie ik bloemetjes langs de kant van het pad staan. De mooie heldere kleuren vallen op tussen het groen en besluit ze te plukken.

Al snel heb ik een prachtig klein veldboeketje geplukt. Ja, dat is wat ik ga doen. Thuis haal ik een vaasje en dan loop ik naar Isa’s plekje op de begraafplaats. Ik zet ze neer en bedank haar, met een traan over mijn wang, voor mijn allereerste moederdag.

Nu ben ik moeder van drie prachtige dochters en word de hele dag verwend. Ik krijg de meest prachtige zelf geknutselde kadootjes maar nog altijd pluk ik een veldboeketje voor mijn liefste kleine meisje.